My Joy..

Arif : Biasanya yang leftovers tu ibu buat ape?
Me : Ibu sedekahlah.. if otherwise.. ada masa ibu buang jer
Arif : Ibu sedekah kat siapa?
Ibu : Nobody in particular.. kadang-kadang cleaners yang ibu jumpa tepi jalan tu.. yang keja buat rumah tu ke.. why?
Arif : Kalau ibu pack sikit-sikit and then ibu share dengan kawan-kawan Arif boleh ke? Sebab ada tu.. balik sekolah dia orang makan meggi jer kat rumah.. mak ayah dia orang balik lewat. Ada tu malam baru balik keja
Me : Kenape Arif nak buat macam ni?
Arif : Arif kesian dengan kawan-kawan Arif tu
Me : Arif dapat ape buat macam ni?
Arif : Tak ada ape-ape.. Uwan la yang dapat pahala sebab ni leftovers kedai Uwan
Me : Okey.. bila Arif nak start?
Arif : Bila-bila pun boleh..

Note : 

This 'secret agenda' between me and Arif has been going on for more than a month now. And setiap kali kereta kami masuk kawasan sekolah.. ada di antara murid-murid sekolah ni dah sedia maklum.. kalau dulu Arif offer vitagen now dia buat projek plain mi goreng.. kue tiaw goreng or bihun goreng kat kawan-kawan dia pulak.

Me.. personally.. I'm more than happy for him. Happy sebab dia ada rasa empathy for others and hopefully this 'whatever his doing' will continuously thus he persistently doing the good deed for the benefit of all.